اثر ۱۲ هفته تمرین قدرتی بر سطح سرمی کمرین، پروتئین واکنشگر c و فاکتور نکروز دهنده ی تومـور آلفا در افراد مبتلا به سندروم متابولیک

چکیدهمقدمه: التهاب نقش مهمی در فرایندهای مقاومت به انسولین بازی می کند و به نظر می رسد واسطه های شیمیایی مانند کمرین در مقاومت به انسولین نقش محوری دارند. در پژوهش حاضر به بررسی اثر 12 هفته تمرین قدرتی بر سطح کمرین، crp، tnf-α و عوامل خطرساز قلبی و متابولیکی در مردان مبتلا به سندروم متابولیک پرداخته شد. مواد و روش ها: 21 بیمار مبتلا به سندروم متابولیک (سن: 3/4±25/45 سال، نمایه ی توده ی بدن 32/1±53/29 (کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به گروه های تمرین قدرتی (11 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه ی تمرین قدرتی 3 جلسه در هفته و به مدت 12 هفته بود. ترکیب بدنی (سی تی اسکن)، شاخص های متابولیکی و التهابی قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. یافته ها: بعد از 12 هفته تمرین قدرتی، گلوکز خون، شاخص مقاومت به انسولین(homa-ir)، کلسترول تام، کلسترول-ldl، تری گلیسرید و چربی شکمی (احشایی) به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<)، به طور همزمان، غلظت سرمی کمرین و crp در پاسخ به تمرین قدرتی نیز به طور معنی داری کاهش یافت (05/0p<)، اما tnf-α بدون تغییر باقی ماند (05/0p>). نتیجه گیری: در این پژوهش 12هفته تمرین قدرتی موجب بهبود شاخص های قلبی و متابولیکی در افراد مبتلا به سندروم متابولیک شد و این بهبودی با کاهش سطح کمرین و crp همراه بود.